Provaglio

Bergamo - Provaglio d'Iseo, zo. 14-06-2015 De ontbijtkamer is een unicum: het plafond hangt boordevol koperen ketels en pannen en ook op de muren is geen plekje onbenut. Overal schilderijen, platen, oorkonden, keramieken borden, van het goede teveel. Een ontbijt met quiche, pruimentaart en cake vind ik ook overvloedig. Het is bewolkt en er is regen voorspeld. Voorlopig is het droog. Voor we op weg gaan bidden we even in de buurkerk van St. Pancratius. Een renaissance kerk met een zeer moderne kruisweg in drie D platen die reageert op sensoren. De kruisweg dateert van 2012. We dalen af naar het moderne deel van Bergamo. Ook hier grote gebouwen met veel allure. Zelfs fabrieksgebouwen in verval hebben nog ornamenten. Het is even goed uitkijken in de buitenwijken van de stad maar dan volgt een fietspad door het parco naturale del Serio, zeg maar een natuurgebied langs de oevers van de Serio. De Serio kabbelt breed en rustig door een bedding van keien. Tapijten van gele vetplantjes, velden witte en gele bloemen en er tussen bloeiende bramen en blauwrose slangenkruid. Een weelde voor het oog. De kerk in Ghisalba trekt onze aandacht. Binnen lijkt het op een pantheon en valt alleen door de koepel licht. Een bandje oefent voor de mis en ook in de sacristie is reuring. We vragen of er een stempel van de kerk is. We krijgen een folder van deze bijzondere san Lorenzo kerk en als onze vraag helemaal duidelijk is "Ah, un timbro", neemt de man ons mee naar de pastorie. Don Antonio zet een stempel en ontvangt ons enthousiast in zijn keuken. Schenkt een glas water in en we buurten even in Engels Italiaans. Hij geeft nog een pak koekjes mee voor onderweg. Bij de kerk worden we weer aangesproken door een heer tot hij de kerk in moet. We fietsen langs binnenwegen door het boerenland. De akkers met gerst zijn rijp en worden al geoogst. De mais staat een meter hoog in tegenstelling tot de Elzas. Hier hangen al druiventrossen aan de wijnstok terwijl het aan de Moezel nog speldeknoppen zijn. De lucht wordt donkerder en het begint te regenen. We lunchen en schuilen voor de eerste flinke regenbui in een bar op de markt van Palazzollo. Ook hier vallen de torens en de mooie kledingzaken op. Het wordt weer droog en we vinden snel het fietspad naar Brescia dat erg goed is aangegeven. De ondergrond is wisselend zodat we nadenken over een mountain bike. Dan dalen we af naar het lago d'Iseo. Alweer zo een mooi meer tussen de bergen, vandaag gehuld in een grauwe sluier. Het is warm en er flaneert volk over de kade. Wij snoepen ons eerste Italiaanse ijsje en fietsen naar Clusane, waar we het meer verlaten en weer het fietspad volgen. Over een smal paadje fietsen we door het plassengebied van de Torbiere del Sebino - doet mij denken aan Loosdrecht - en er werd vroeger inderdaad turf gewonnen. Wat we de hele dag al verwachtten, gebeurt als we Proviglia binnen rijden. Het onweer barst los: donder, bliksem, de regen plenst neer zodat geen berg meer te zien is. Op de rotonde staat een hoog schuurdak en een oud kapelletje, onze schuilplek. Als het ergste voorbij is besluiten we te stoppen. Hoewel ons gidsje een stuk of wat B&B's blijkt geen mens in het dorp er een te kennen, wel het hotel Lamosa. Vier sterren maar tot onze aangename verrassing niet zo duur als we verwacht hadden. We genieten extra van de warme douche en alle comfort. Alleen het zwembad slaan we over. We eten in de pizzeria aan de overkant waar het tegen acht uur gezellig druk wordt. Een mooie dag al zat het weer tegen en maakten we minder kilometers dan gepland.