Firenze

Pistoia - Firenze, za. 20-06-2015 Onze gastvrouw gaf ons de keuze tussen een hartig of zoet ontbijt. Ze bakt spek met eieren en er is mozarellla met tomaat. We eten in haar gezellige keuken en horen hoe in Napels en Rome de beste koffie wordt gemaakt. Manilla kust ons uit, een B&B om niet te vergeten! Het stadshart is volgestroomd met kramen, de zaterdagmarkt vol levendig gedoe. De antieke gebouwen zijn decor. Gelukkig hebben we gisteren al foto's gemaakt. Terwijl  twee agenten op onze fietsen passen, bezoeken we de Dom met het zilveren sint Jacobsaltaar. Pistoia was in de Middeleeuwen een belangrijke pleisterplaats op de weg naar Compostella. In het robuuste Palazzo del Podesta vallen de beschilderde plafonds van de binnenplaats op. We verlaten vlot de stad en bij het eerste dorp wordt het zoeken. We zijn in het Boskoop van Italie, overal boomkwekerijen met een bijzonder gevarieerd aanbod. Als we goed op weg zijn, staat er een bordje van wegwerkzaamheden: rotsblokken versperren het pad. Terug fietsen, weg vragen en tegen de middag hebben we het walhalla voor booomkwekers helemaal doorkruist en pikken onze route weer op in het volgende dorp. Eerst een broodje en vooral drinken. Er begint nu een fietspad dat in elk dorp verandert van naam en plots ophoudt. Geen nood, we fietsen goed door het boerenland tot plots de weg ophoudt tegen een dijk in aanleg. Opnieuw gezoek en intussen is het gaan motregenen. Als we even schuilen bij een supermarkt raken we in gesprek met drie Afrikaanse mannen. Als ze horen van onze tocht schudden ze lachend hun hoofd. Als een informeert naar onze leeftijd stijgt hun verwondering en de man geeft eerst Jan en dan mij een dikke kus. Als we vertrekken stopt een Amsterdams stel, ze zoeken een villa de Medici. Of we die niet bezoeken? Nee, nu niet. In Poggio a Caiana speuren we weer naar onze route en als we de moed  bijna hebben opgegeven vinden we het juiste straatje. Een onverwachte stevige klim voert ons uit de vlakte een Toscaanse heuvel op, mooi tussen de olijfgaarden. Twee dorpen verder, in Signa, dalen we af naar de vlakte van de rivier uit Noord-Italie van vier letters. Het levert weer een zoekactie op maar dan vinden we het Parco dei Renai, een uitgebreid recreatiegebied met vijvers en bospartijen. Na onze omzwervingen hebben we hier weinig oog meer voor. We fietsen onder de spoorlijnen door en bereiken de oever van de Arno, donkergroen en verscholen tussen bomen en weelderig riet. Een heerlijk rustig fietspad in de namiddagzon. Na enkele kilometers steken we een fietsbrug over en komen in een park en over een promenade fietsen we de laatste kilometers. De Arno zien we nu in volle glorie en dan Firenze! We fietsen de oude binnenstad in. Een ware heksenketel, je kunt over de hoofden lopen. In de drukte vallen de indrukwekkende monumenten weg. Via de toeristinfo, ook stervensdruk, vinden we hotel Albion. We krijgen een oud en ruim appartement vanwege de fietsen. Het past helemaal bij deze stad! Intussen is het half zeven en hebben wij het gehad na deze koers met hindernissen. De 'amper 50 kilometer' zijn er 65 geworden. We vinden een gezellig eethuis met een aardige ober om deze bewogen dag te evalueren.