Chiavenna

Chur - Chiavenna, do. 11-06-2015 In JBN (just be nice) is het self service en als de groep jongens klaar is, hebben wij het rijk alleen. Op het station worden onze fietsen in de trein gehangen en de bagage kan er naast staan. Het is een stralende dag met strak blauwe lucht. De treinrit van Chur naar Sankt Moritz met de Rhetische Bahn staat op wereld erfgoed lijst van de UNESCO. En terecht! Het is een prachtige tocht door dalen en bergen. We komen ogen tekort. Echt een cadeautje! In twee uur tijd overbruggen we 1100 m. hoogteverschil en zijn rond de middag in Sankt Moritz, gelegen aan een turquoise meer. Fietsen uitladen, foerageren en we rijden richting de Maloja pas. Een schitterende rit langs verschillende meren die als turquoisen schitteren in weilanden vol paarse, roze maar vooral gele bloemen. En overal de hoge bergen. Adem benemend mooi, dus een ideale plek om te picknicken. Maloja roept bij mij veel herinneringen op. Als 14jarige beleefde ik er mijn eerste vakantie in de bergen en ik was erg onder de indruk. Wat een overdonderende schoonheid! In Maloja begint de afdaling in haarspeldbochten. We hangen in de remmen en zijn bijna zo snel beneden als de auto's. Een paar kilometer verder weer haarspeldbochten in bredere lussen want het dal wordt opener. De meest spectaculaire afdaling van mijn leven en Jan is het er volledig mee eens. Het dal verandert van karakter. Overal houten schuurtjes in de alpenweiden. Ook de huizen en dorpjes veranderen. Zo bereiken we ons negende land: Italie. Vanaf de grens is er een lokaal fietspad dat een wild bruisende rivier volgt die tussen rotsblokken haar weg baant. Het fietspad wisselt nogal van kwaliteit: van alleen geschikt voor mountain bikes tot spiegelglad asfalt. We steken verschillende nieuwe bruggen over en belanden in de nauwe straatjes van Chiavenna. Als we neerstrijken op een terras geeft de ober ons een stadsplan, tips voor eten  en slapen en alle uitleg voor een tweedaags bezoek aan het stadje. We gaan voor Ostello al Deserto. Het is vol jongeren maar we krijgen een ruime kamer met eigen sanitair. Op het terras van pizzerta 'Rebelot' waar we eten wordt het levendig en druk. De baas bedient met zwier zijn klanten en wij leren wat 'semifreddo' is. Een heel bijzondere dag met de treinrit maar ook door het intense van de natuur en onze aankomst in Italie.