Hosingen

Weismes-Hosingen, za. 30-05-2015 We slapen allebei als rozen. Vannacht heeft het geregend maar de ochtend is helder en grijs. Na een smakelijk en ruim ontbijt kunnen we meteen de Ravel op want die loopt naast ons hotel. Op naar St. Vith over een fietspad dat begint met vals plat naar beneden dwars door de groene, botergele en pluizige weilanden en uitzicht op de groene heuvels. Dan volgt het Emmelsdal, een natuurgebied met andere koeien en bevers. Af en toe breekt de zon magertjes door zodat ik een paar foto's maak. Als we het vervallen viaduct van Borne naderen roept Jan dat we daar vorig jaar al een foto maakten. Het fietsen geeft me een gevoel van vrijheid met een toefje geluk. St. Vith oogt nieuw, heropgebouwd na WO II. Oude foto's herinneren aan de bedrijvigheid rond het spoor begin vorige eeuw. Voorbij St Vith gaat de Ravel verder over secundaire wegen die langs de Our lopen. Een riviertje dat als eenglinstered lint door het groene dal slingert. Ongemerkt fietsen we weer Duitsland in en komen aan in Burg Reuland, een plaatsje in de schaduw vaneen burcht ruine. We drinken koffie en ravitaleren in de plaatselijke 'Konditorei'. We fietsen een kilometertje terug en belanden in een toerrit voor amateur wielrenners. Een begeleider roept ons toe dat we in het plaatsje Weveler linksaf moeten voor Lutzkampen, onze route en zeker niet naar Ouren. Tussen de wielrenners klimmen we naar het kerkje van Weveler en hogerop. De wielrenners vliegen ons voorbij. Wij zijn meer van het type hijgend hert. We fietsen bergopwaarts over een kam waar we inderdaad links de donkere bossen van de Eifel. Rechts de heldergroene hellingen van de Ardennen. Precies zoals ons gidsje het beschreef. Als de wielrenners naar beneden afslaan, besluit ik eens de weg te vragen. We moeten terug over de kam tot de eerste afslag rechts. Gelukkig gaan we nu hoofdzakelijk bergafwaarts.  Bij de bewuste afdaling klimmen we nog even en dan een adembenemende afdaling naar een dorpje. Wij denken: Lutzkampen. Het is Supbach en verder inhet dal ligt Ouren. Nog eens de weg gevraagd en de man zegt dat we via Ouren zeker naar Vianden komen. We fietsen op en neer langs de dalwand naar Ouren en branden een kaarsje in de Peterskirche. Op weg naar Rome kan je dit kerkje niet overslaan temeer dat de deur open staat. Onderweg zijn er regelmatig aanwijzingen naar een 'Europadenkmal'. En daar staat het dan op het drielandenpunt: Belgie, Duitsland en Luxemburg met een groot infobord over het ontstaan van de Europese unie in het verlengde van de EGKS. Jan maakt een foto van de motormuizen die poseren voor het 'Denkmal'. Op naar het volgende dorpje Lieler. Het wordt een adembenemende klim vanuit het dal naar de hoogvlakte waar we het spoor helemaal bijster zijn. We nemen de grote weg in de richting waarvan we vermoeden dat het de juiste is. De auto's razen langs en we trekken onze gele hesjes aan, voor de zekerheid! Op ons kaartje staat het dorp Hosingen met een camping en een bedje erbij. Op hoop van zegen fietsen we de laatste kilometers. De plaatselijke kroegbaas beveelt de campingeigenaar als een aardige vent. Dat klopt. Hij heeft nog een kamer vrij en we kunnen mee eten van de restanten van een buffet voor een klein prijsje. Nog even aan de bar hangen en dan in bed voor de buis. We hebben 68 kilometer gefietst en ruim 800 hoogtemeters gemaakt.