Walshut

Village Neuf - Waldshut, zo. 7-06-2015 Het onweer heeft de lucht opgefrist. Het is lichtgrijs met een dun zonnetje. We fietsen een paar kilometer langs het kanaal en en enkele straten verder is de douane, een verlaten kantoortje tussen de fabrieken van farmaceutische procten: we zijn in Bazel. De zon breekt door en fietsbordjes wijzen duidelijk de weg al loopt het fietspad soms tussen de tramrails. De eerste kerk waar we tegenaan fietsen is de OKK, de Christ Catholische Kirche, een mooi, oud kerkje dat in tweeen gedeeld is. We worden vriendelijk ontvangen en de pastor vertelt onmiddellijk dat hij bisschop Rinkel kende, Dirk Schoon en dat frau Jansen eerstdaags orgel komt spelen. We krijgen een stempel. Het rode raadhuis met zijn fresco's en de romaans gothische Munsterkerk op het fraaie plein zijn blikvangers in de grote, moderne stad met torenhoge flats. De Rijn splitst de stad in twee delen en bepaalt voorlopig onze tocht. De fietspaden zijn uitstekend aangegeven in tegenstelling tot Frankrijk. Langs de sportvelden en de volkstuintjes verlaten we Bazel, schieten een foto van het versterkte kerkje van Muttenz en vervolgen de 'Rheinroute'. Deze slingert zeer landelijk door velden en bosjes tegen een achtergrond van beboste heuvels en met aan de Rijn veel industrie. We maken een ommetje langs Augusta Raurica, de uitgebreide resten van een Romeinse vestiging: van amfitheater tot bordeel. De moeite om uitgebreid te bezoeken maar wij fietsen door naar het historische hart van Rheinfelden. Tijd voor koffie! De 'hubsche' dienster vindt haar 'brotli' niet geschikt om mee te nemen maar maakt twee dikke, bruine boterhammen voor ons klaar. We fietsen weer omhoog de landerijen in en bergaf naar de Rijn. We eten ons brood op een bankje pal aan de jadegroene rivier. Wat een stroming! Door het land snijden we de volgende bocht in de Rijn af en komen in Lauffenberg, een stad in twee landen. De oude binnenstad met stadspoort, mooie huizen en fonteinen ligt in Zwitserland en over de brug tegen de heuvel een moderner deel in Duitsland. We steken de brug over om de goed gemarkeerde Duitse Rheinthal radweg te volgen. Een verrassing is als we over een brug een kanaal oversteken, we over een eiland tussen de Rijn en het kanaal fietsen. Het kanaal ligt enkele meters hoger, de Rijn zien we tussen de bomen schemeren enkele meters lager. Aan het eind gaan we weer een brug over en fietsen langs de Rijn tot Waldshut. We klimmen naar het mooie marktplein en genieten van het uitzicht en nog meer van het biertje na deze warme dag. Dan dalen we af naar - hoe kan het anders - de Rheincamping waar we in de herberg een kamer krijgen. Op de camping treffen we een Nederlands stel dat we een week geleden in Vianden spotten. We zijn niet de enigen die af en toe verkeerd reden met ons gidsje. Schnitzel en friet gaan er goed in maar we hebben vooral dorst. Met bliksemflitsen en gerommel van de donder op de achergrond vallen we in slaap.