Chiusi

Asciano - Chiusi, di. 23-06-2015 Het is zonnig, licht bewolkt en er staat een stevige bries. Het ontbijt wacht op het terras: een zoet ontbijt, had de gastvrouw reeds gemeld de vorige dag. Niets mis mee en er was taart door moeders gebakken. We raken in gesprek over de B&B in die verlaten streek, de schoolvakanties in Spanje maar zitten tijdig op de fiets. Het is onmiddelijk klimmen en dalen geblazen want het dorp Asciano ligt nog 10 kilometer verder. Zo een mooi Italiaans dorp in dagelijks doen. We lopen de kerk in: een sobere kerk in romaanse stijl met een paar fraaie fresco's uit de 16de eeuw. Tijd voor een ochtendgebed en een kaarsje. De pastoor zit rusttig te brevieren maar we storen hem voor een stempel. Als hij hoort over onze tocht, neemt hij ons mee in de sacristie en plaatst een stempel met datum. Hij weet hoe het hoort, geeft ons een meertalige folder over zijn basilika di San Agata en wenst ons een goede reis. Het blijft klimmen en dalen door een boerenland met akkers, gehooide weilanden, bosschages. Gewoon mooi al hebben we er pas oog voor tijdens de afdalingen. Als ik namen zie die niet langs onze route staan,  vertrouw ik het niet. Bij de receptie van een hotel, een groot opgeknapt boerenhuis midden in het land, wijst men een alternatieve route. Tijdens de afdaling ont rolt zich een weids dal voor ons afgezet door wazig blauwe bergen. Sinalunga ligt nog op de berghelling. Het is er gezellig druk want de markt loopt op zijn eind. We eten een bordje pasta op een terras en besluiten om de zuidweg langs het Trasumeense meer te nemen.. Een man wijst ons uitgebreid hoe weer op route komen en checkt of we het goed begrepen hebben. We pikken de weg weer op wat nog een kort, venijnig klimmetje door Bettole oplevert. Steden en dorpen liggen meestal op een heuvel! En in de vlakte wacht het fietspad, een voetbreed paadje op een grasdijk. Vooral goed om je evenwichtsorgaan te testen. We fietsen langs eeb groene bedding vol riet tussen weiland. Als we even stilstaan komt een fietsend stel aan. Een praatje. Ja, ze fietsen naar Rome en komen, jawel, uit de Ronde Venen. Een Zuid-Afrikaanse fietser had ons gisteren al gemeld dat hij een Nederlands echtpaar had getroffen in Siena. Dit zijn ze: Erie en Ries. We fietsen verder: vier op een rij! Het meertje van Montepulciano is deels verland met grote bossen riet en moerasbos. Voorbij het meer raken we het spoor bijster en op Ries' gps fietsen we de laatste kilometers langs een drukke weg. Chiusi ligt niet direct aan het lago di Chiusi maar op een helling, nog een onverwachte klim. Ries en Erie hebben gereserveerd in B&B L'albero de gameli. En jawel, ook voor ons is er plaats in de herberg. We krijgen zowat een verdieping voor ons vieren: twee mooie, ruime slaapkamers met toebehoren. De gastvrouw brengt bier voor ons vieren waar we in de zithoek van genieten. We gaan in ganzepas naar het dorp want de auto's scheuren langs. Chiusi is een mooi dorp met weer de nodige historie. Nu maakt men zich op voor een middeleeuws feest het komend weekend. We wandelen door het dorp, vinden het aanbevolen eettentje en hebben een uiterst gezellige avond met fietsverhalen en lekker eten en drinken. Het is donker als we terug gaan. Plots gaat de straatverlichting uit. Alleen glimwormpjes verlichten de berm en het felle licht van auto's. Waar is ons logement? Nee, we hebben niet teveel op maar het is zo donker. Na enig gezoek belanden we veilig op honk.