Chur

Feldkirch - Chur, woe. 10-06-2015 Het ontbijt is self service, maar in alles is voorzien. Gisteren kregen we een stempel en vandaag gaan we even het kerkje van het kapucijnerklooster in. Het kerkvolk stroomt naar buiten. Binnen geeft de priester nog de zegening met een forse relikwie: de schedel van st. Fidelis aan wie de kerk is toegewijd. We schuiven aan in de rij. Zo een bijzondere zegen is nooit weg. Fidelis is een kapucijn die in de zestiende eeuw tot dit klooster behoorde en tijdens de godsdiensttwisten werd vermoord door protestante boeren. We toeren even door de oude binnenstad en pakken onze route weer op. Het weer is helder en aangenaam om te fietsen. De bergtoppen hullen zich nog in mist. We fietsen door de weilanden en voor we er erg in hebben zijn we in Liechtenstein. De kerk van Schaan is niet alleen  modern met glasramen met tekst en kleuren. Ook de ingang: men drukt op een knop en de deur zwaait open en sluit automatisch. Aan het eind van het dorp rijden we opnieuw langs de Rijn. Grijs groen kabbelt hij met flinke vaart erin. De keien vormen banken en eilandjes in de rivier. Er spoelen takken en boomstronken aan die verbleken op de keien. Op sommige banken groeien wilgenstruikjes. We pauzeren op een bankje. Aan onze voeten de Rijn. Achter ons het stadion van FC Vaduz, het busstation en tegen de berghelling het slot van de vorst. Zoals de Rijn hier een natuurlijke grens vormt tussen Zwitserland en Oostenrijk, wordt Liechtenstein begrensd door een enorme rots die met haar beboste voeten in de Rijn staat. De zon breekt door en de mist lost op. Aan weerszijden de Alpen in hun volle glorie. Het dal wordt beurtelings links of rechts breder. Rijn, weg, snelweg en spoorlijn slingeren dicht bij elkaar door het dal Ons fietspad ook, meestal door een groene strook van weiland of bos. Bij een dorp even over een industrieterrein. We picknicken bij een poel aangelegd voor amfibieen en insecten, in ruil voor uitbreiding van plaatselijk industrieterrein. Zo fietsen we op ons gemak met beurtelings het geraas van verkeer,  fluitende vogels en het woeste gekolk van de Rijn in de oren. Ontzagwekkend en dan dat prachtige Alpen decor. Door nieuwbouwwijken rijden we Chur binnen. Tijd om ons te orienteren over hoe verder. Ons vage plan was nog 30 kilometer tot Thusis fietsen en dan met openbaar vervoer over de Splugenpas en de zware klim van ruim 30 kilometer overslaan. De spoorwegambtenaar adviseert vrolijk: "Je kunt even zo goed hier in Chur de trein naar Sankt Moritz nemen als in Thusis. Het is toch dezelfde prijs." Zo brengt thij ons op een idee. Voor onze sponsoren van 1 cent een meevaller. Maar wees gerust: we maken nog genoeg kilometers. De vriendelijke tourist dame regelt een hostel en ook dar een vriendelijke ontvangst. Eens ruimer tijd om ons op te knappen. We maken een wandeling door de stadspoort en de smalle straten met statige huizen, het raadhuis en langs de protestante st. martinskirche. Via een lange trap en een poort lopen we naar het bisschopskwartier. Een besloten plein met de oudste herberg van de stad, imposante huizen en de kathedraal van Maria Hemelvaart. Een aparte kerk met een hoogkoor in twee verdiepingen: een crypte met een reliekschrijn en er boven het hoogaltaar en een prachtig houtgesneden koorgestoelte. Op zich niets bijzonders ware het niet dat de crypte meer opvalt dan het koor. Er is veel te zien: vooral de gebeeldhouwde kapitelen en de overvloedige plafondschilderingen in de zijbeuken. Een stad een bezoek waard! We sluiten de dag af in een kevbab tentje naast de deur.