Feldkirsch

Amlikon - Feldkirch, di. 9-06-2015 Bij het ontbijt schuiven twee wandelaars aan die een paar weken de Schwabenweg naar Compostella lopen. Onze gastvrouw is helemaal in haar nopjes want ze heeft voor het eerst twee kamers bezet in haar nieuwe B&B. Bovendien is ze lid van een Gideonsbende die de bijbel promoot en krijgen we een zakbijbeltje mee. Past prima in de fietstas van een pelgrim. De temperatuur is fiks gedaald en het is zwaar bewolkt en druilerig. De luchtvochtigheid is hoog. We fietsen op en neer door de groene landerijen tot Bischofszell, een stad met een fraai, oud centrum hoog op de heuvel. Statige, beschilderde herenhuizen rond een kerk en een kapel. In de sobere kerk met als contrast een uitbundig barokaltaar met veel goud. Er zijn ook een paar zijkapellen die zich goed lenen voor een gebed. We foerageren in de plaatselijke Migros. Een behulpzame vrouw wijst ons spontaan naar de camping. Als we vertellen dat de reis verder gaat met als doel Rome, verklaart ze ons voor gek. Zij vindt ook dat je dankbaar moet zijn voor wat je kunt, zij is nu blij met haar rollator. Het wordt een dag van engelen in de vorm van behulpzame mensen. Als we in de landerijen het spoor bijster zijn worden we telkens de weg gewezen, zelfs door een motorrijder die afstapt. We eten een yoghurtje in een bushok en trekken een extra laag kleren aan. Zo bereiken we Arbon en de Bodensee met in de verte de heuvels aan de overkant. Het fietspad slingert langs het meer, door parken en langs jachthaventjes. Er staat veel wind en de golven slaan op de kade. Zwanen deinen zwaar op en neer en storten zich op onze laatste broodkruimels. We fietsen rondom het vliegveld van st. Gallen en ontdekken een dorp en een mooi natuurgebied tussen meer en vliegveld. Zo verlaten we de Bodensee en blijven fietsen met aan de ene kant prachtig natuurgebied en aan de andere kant een razende snelweg en de spoorlijn. Als we de drukte van dorpen en industrie verlaten komen we op een fietspad terecht dat kaarsrecht door grasland loopt met links een dijk en rechts het geraas van de snelweg. Na een kilometer of vijf denk ik dat onze route niet klopt met de kaart. Een skeeleraar zegt dat we in de goede richting rijden. Daar zijn we blij mee want het is lekker fietsen met wind in de rug. Als we opnieuw overleggen stopt een fietsend paar en de man legt goed uit waar we zijn - op een paralelweg aan onze route - en hoe we op onze bestemming kunnen komen. We rijden ruim 25 km. het fietspad langs de Rijn, steken een brug te ver de Rijn over en zijn in Oostenrijk. Door een kloof langs de kolkende Ill komen we in Feldkirch, een levendige stad prachtig gelegen, omgeven door rotswanden en bos. De stad heeft een mengeling van oud en nieuw. Zoekend naar een slaapplaats, spreek ik een vrouw aan. Inge trekt zich onmiddellijk ons lot aan en hoort dat pelgrims terecht kunnen bij het klooster. Ze loopt met ons mee, de slapende baby van een vriendin op de arm. Bij de kapucijners is geen plaats meer maar de gastenbroeder belt de jeugdherberg en daar zijn we van harte welkom. Een prive kamer met zeven bedden en alles wat we nodig hebben. Tegenover is de Chinees waar we lekker eten. Een dag met veel vriendelijke mensen. Onvergetelijk!